Posted in Uncategorized
സുഹൃത്തെ,
ക്ഷമിയ്ക്കുക. എന്റെ പുതിയ താളുകൾ എല്ലാം താഴെപ്പറയുന്ന സ്ഥാനത്ത്:
http://surenpillai.wordpress.com
സസ്നേഹം
സുരേന്ദ്രൻ
Dear Reader friend,
Sorry for the inconvenience. Please visit my new blog at
http://surenpillai.wordpress.com
Thank you
suren
Posted in കവിത
നമ്മുടെ മാതൃഭാഷയെ ഇന്നു നമ്മുടെ ആൾക്കാർ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതെത്ര നീചമായാണെന്നു നമുക്ക് ബോധ്യമാവണം. ദൈനംദിന സംസാരത്തിലും ചലച്ചിത്രങ്ങളിലും ആങ്ഗലേയത്തിന്റെ അമിതമായ ഉപയോഗം വേദനാജനകമാണ്. ചങ്ങമ്പുഴയുടെ ഇഷ്ടപ്രേയസിയായ ഈ ഭാഴാരത്രത്തെ ഇങ്ങനെ ആക്ഷേപിക്കാൻ നാമനുവദിക്കാൻ പാടില്ല. ആങ്ഗലേയം ഒട്ടും വേണ്ടായെന്നു ഞാൻ പറയുന്നില്ല. നമ്മുടെ നിലനില്പ് നമ്മുടെ സംസ്കാരത്തിലാണെന്ന സത്യം നമ്മൾ മറക്കരുത്.
അമ്മ മലയാളത്തിനെ കാഴ്ചബംഗ്ലാവിലെ ചില്ലുകൂട്ടിലടയ്ക്കാൻ, മലയാളകവിതയെ സ്നേഹിക്കുന്ന നാമനുവദിയ്ക്കുമോ? അനുവദിച്ചാൽ അതൊരു മതൃഹത്യയാണെന്ന സത്യം നമ്മൾ വിസ്മരിക്കരുത്.
മഹാകവി വള്ളാത്തോൾ “അമ്മ“യിൽ പാടിയതോർക്കാൻ വിനീതമായ ഒരപേക്ഷ
മറ്റുള്ള ഭാഷകൾ കീവലം ധാത്രിമാർ
മർത്യന്നു പെറ്റമ്മ തൻഭാഷതാൻ
06 ശനിയാഴ്ച ഏപ്രി 2013
Posted in കവിത
മുദ്രകള്‍
എന്റെ ജാലകത്തിലൂടൊഴുകിവരുന്ന ചന്ദ്രികയിൽ
നീയൊരപ്സരസ്സായിട്ടണയുമെങ്കിൽ
ഉരുകിയൊഴുകുമീ മൂകരജനി തൻ
രതിരസാവൃത ശ്യാമ തടിനിയിൽ
രാസലീലകളാടിമുഴുകി നിൻ
സ്വേദകണങ്ങളിലലിഞ്ഞു നിന്റെ
സിരശതങ്ങളിലൊരനലനായ്
പടർന്നു വളർന്നൊരു മഹാമേഘമായ്
വാനോളമുയർന്നു നിന്നിലേയ്ക്കൊരു
മധുര വർഷമായ് പതിയ്ക്കട്ടെ ഞാൻ
Moved have I not my lips Silent, but, I was not In sleep your eyes saw me Asleep but I …
My wings span the skies And my eyes caress the earth The clouds I leave behind To take below my …
നിന്നെ ഞാന്‍ മാറോടണച്ചു നിന്‍ ചുണ്ടിലുറങ്ങുന്ന സോമരസത്തിന്റെ- യാത്മാന്തരത്തിൽ- അഗ്നി ചയനം ചെയത- തിന്‍ ചൂടില്‍ ഞാനുരുകി- യൊലിച്ചുറഞ്ഞൊരഗ്നിയായ് മാറി നിന്‍ വികാരമണ്ഡല- ത്തിലേക്കു പടര്‍ന്നൊരു മൃദുലലതയായിമാറി …
വിട പറയാതെ ഞാനിറങ്ങി തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ പകലിന്റെ യന്ധകാരതിലേയ്ക്കു നടന്നകന്നു പൊടിഞ്ഞില്ല കൺകളിൽ കണ്ണുനീരൊരുതുള്ളിപോലും, നെഞ്ചിൽ തെറ്റിയില്ലൊരു തുടിപ്പു പോലും ഇടഞ്ഞില്ല മുന്നോട്ടു വച്ചൊരു ചുവടുപോലും ഒന്നുമില്ലാത്തവനെന്തു …
Breathe into me the belligerant blazing breath of life That will singe my blistering soul into flaming song To slice …
The wick is there, the flame is gone. The play is over, the curtains drawn. The music’s still, the song …
രതിലോലയാമൊരപ്സരകന്യപോൽ തുടുത്തുനിൽക്കുമീ സന്ധ്യതന്നുരുണിമ ചാലിച്ചുചാർത്തിയ നിന്നധരങ്ങളിൽ നിന്നും അതിമധുരമാമാമധു മെല്ലെ നുകർന്നിടാന– ണയുമെൻ ചുണ്ടുകളൊരു ദാഹപീഡിത ഭ്രമരമായ് കാമതരള മൃദുമേനിയിൽ മധുതൃഷ്ണ പൂണ്ട ചെറുലതികയായ് പടരുന്നു മെല്ലെ …
അന്നു നീ നടന്നകന്നുപോയി മണ്ണിൽ പതിഞ്ഞ നിൻ കാല്പാടുകൾ നോക്കി ഞാനങ്ങിരുന്നുപോയീ വരുമിനിയൊരു വസന്തമെന്നാശി– ച്ചെത്രയോ ശിശിരങ്ങൾ കഴിച്ചുകൂട്ടി എരിയുമുള്ളിൽ വിലാപം മുഴങ്ങു– മുരുകുന്ന രാവിന്റെ മൂകയാമങ്ങളിൽ …
Echoes From the Deep 